Dasar pendidikan barat telah meresap masuk ke dalam masyarakat Tanah Melayu setelah kejayaan British menguasai hal-ehwal pemerintahan yang sebelum ini dinaungi sistem kesultanan Melayu. Pendidikan merupakan elemen utama bagi sesebuah negara dalam usaha menuju ke arah membangunkan masyarakat dari segi ekonomi, politik, dan sosial. Pendidikan juga sangat penting kerana ia dapat mencetuskan perubahan dalam masyarakat. Keupayaan intelektual setiap masyarakat bagi sesebuah negara dapat mempengaruhi pembangunan sesebuah negara. Sistem persekolahan bukan sahaja berperanan untuk memberi pelajaran kepada masyarakat semata-mata malah ia merupakan saluran untuk menyampaikan wadah perjuangan negara yang sangat mementingkan nilai-nilai murni dalam masyarakat berbilang kaum untuk mencapai perpaduan. Di Malaysia, pendidikan sering menjadi agenda utama kerajaan sebelum dan selepas merdeka. Pelbagai program telah dirangka dan dilakukan oleh kerajaan bagi melahirkan warga negara yang berilmu pengetahuan seterusnya diharap dapat memajukan negara setanding dengan negara-negara maju yang lain.
Pendidikan juga dapat menyeimbangkan sosio-ekonomi di antara kaum dan kumpulan etnik di mana ia dapat dilihat melalui peluang-peluang pekerjaan, pendapatan, dan pegangan ekuiti (Robiah Sidin, 1994). Apabila keadaan ini tercapai, kestabilan ekonomi, politik, dan sosial akan berkembang maju. Pada zaman penjajahan British, punca kaum Melayu mundur dan miskin adalah disebabkan mereka tidak diberi peluang yang sama untuk mendapat pendidikan. Ini menjadi penyebab utama perpaduan yang erat di kalangan masyarakat majmuk sukar untuk dicapai. Hal ini mempunyai kaitan yang rapat dengan dasar dan sistem pelaksanaan pendidikan yang berbeza antara kaum-kaum yang ada di Tanah Melayu ketika itu.
Pendidikan Awal di Tanah Melayu
Sebelum kedatangan British di Tanah Melayu, sistem pendidikan orang Melayu adalah berlandaskan kepada pelajaran agama Islam yang berteraskan kitab Al-Quran. Surau dan masjid menjadi tempat untuk menuntut ilmu dengan mengkaji ayat-ayat daripada kitab Al-Quran. Pelajaran yang diperolehi pada ketika itu ialah melalui kaedah menghafal ayat-ayat Al-Quran, menghafal doa-doa dan mempelajari perkara berkaitan agama Islam dengan merujuk kepada guru agama dan imam. Pada masa itu juga sekolah-sekolah pondok dan madrasah mula berkembang sebagai tempat untuk mendapatkan ilmu. Menurut Wilkinson, murid di pondok-pondok mula belajar perkataan-perkatan Arab dan selepas sudah menguasainya, mereka akan terus mempelajari dengan cara menghafal abjad arab supaya menjadi sebagai panduan membaca doa dan teks Arab (Mok Soon Sang, 2000).
Walau bagaimanapun, kedatangan penjajah asing ke Tanah Melayu sejak penjajahan Portugis ke atas Melaka pada tahun 1511, telah merubah landskap sistem pendidikan di Tanah Melayu. Selepas Portugis menjajah Melaka, agama Kristian telah diajar untuk orang Portugis dan penduduk Melaka yang beragama Kristian. Apabila Belanda mengambilalih Kerajaan Melaka daripada Portugis, mereka juga turut mengaitkan soal pelajaran agama Kristian. Apabila British mengambil Pulau Pinang, dan Singapura daripada raja-raja Melayu, serta daripada Belanda dan seterusnya campur tangan di negeri-negeri Tanah Melayu, mereka mula memperkenalkan empat jenis sistem pendidikan iaitu sekolah vernakular Melayu, vernakular Cina, vernakular India dan sekolah Inggeris.
No comments:
Post a Comment